Skrót etc. w języku polskim pochodzi od łacińskich słów et cetera i jest tłumaczony jako: „i tak dalej” albo „i temu/tym podobne”. Wykorzystanie skrótu w tekście wiąże się z enumeracją, czyli, inaczej mówiąc, wyliczeniem. Jest to środek stylistyczny polegający na wymienieniu w tekście elementów danego rodzaju albo jakiejś całości, aby wzmocnić wypowiedź. Enumeracja była środkiem stylistycznym często używanym w poezji barokowej. Jeśli chcemy uniknąć wyliczania wszystkich elementów, powinniśmy użyć na końcu zdania sformułowania: etc. (lub odpowiednio itd./itp.). W dłuższych wypowiedziach pisemnych skrótu etc. powinniśmy używać konsekwentnie. Jeśli posługujemy się zwrotami łacińskimi, to powinniśmy, zamiast polskiego skrótu itd., użyć łacińskiego etc. Przykładowo, jeśli w przypisach i cytowaniach decydujemy się na użycie słów typu: ibidem, passim, in, vide, editio cytata (po polsku odpowiednio: tamże, wszędzie, w, zobacz, wydanie cytowane) to również powinniśmy w tekście głównym używać słów i skrótów łacińskich.